autorka: Alicja Kosiba-Lesiak
W XIV wieku Tarnowicami, małą wówczas osadą, która jest dzisiaj dzielnicą Tarnowskich Gór – Stare Tarnowice, władał rycerz o imieniu Adam. Prawdopodobnie to jego wymieniono w dokumencie z 13 kwietnia 1338 roku wystawionym w Bytomiu. Jego imię znalazło się wśród imion kilku świadków potwierdzających darowiznę Piotra z Paniów dla bytomskiego szpitala pw. Św. Ducha, zaraz na drugim miejscu po wójcie z Toszka. Ta kolejność świadczyć może o jego wysokiej pozycji społecznej w księstwie bytomskim. Ponownie imię jego zapisano w 1346 roku w dokumencie księcia bytomskiego, Władysława.
Gdzie swoją siedzibę miał średniowieczny rycerz ani jak była wielka – dokładnie nie wiadomo ale niektórzy sytuują ją na niewielkim dzisiaj pagórku między ogrodem plebanii kościoła św. Marcina a ulicą Repecką. W tym miejscu rośnie dzisiaj wysoka lipa drobnolistna. Nie można wykluczyć istnienia tam gródka rycerskiego, gdyż przed wiekami pagórek mógł być wyższy, rozleglejszy i otoczony trudnym do przebycia mokradłem, a ówcześni rycerze mieszkali często właśnie na takich wzniesieniach w drewnianych dworkach (dworcach), bardziej podobnych do drewnianych chat niż murowanych zamków.
Następnym dziedzicem tarnowickich włości został Świętosław de Tarnowice prawdopodobnie po 1351 roku, o którego stopniu pokrewieństwa z Adamem żadne znane dzisiaj źródła nie mówią jednoznacznie. Mógł więc być Świętosław zarówno synem jak i bratem rycerza Adama. W dokumencie z 1415 roku, do którego dotarli J. Horwat, J. Drabina i Z. Jedynak wymienieni są dziedzice Tarnowic, szlachetni włodkowie Theodoric i Micolai. Dalsze dzieje pierwszych panów na Tarnowicach nie są dzisiaj znane. Kolejnymi właścicielami osady zostali Wrochemowie.
Rycerza Adama de Tarnowice (von Tarnovitz), a najprościej Adama z Tarnowic, można w pochodzie poznać bez trudu, bowiem jedzie na bojowym koniu lub dając dowód niezwyczajnej siły, kroczy pieszo po ulicach w ciężkiej średniowiecznej zbroi i hełmie z przyłbicą, dzierżąc w ręku miecz. Wyczyn to godny średniowiecznego rycerza i prawdziwego mężczyzny zważywszy, że cały rynsztunek waży około 30 kilogramów.
