autorka: Alicja Kosiba-Lesiak
Grupa uczestników pochodu w galowych mundurach to zarząd i górnicy Kopalni „Fryderyk” (Friedrichsgrube). Zaczęła ona działać z inicjatywy Fryderyka Redena i Fryderyka Heinitza a pierwszy z nich przekonał ówczesnego króla pruskiego, Fryderyka II Wielkiego, do zainwestowania w jej utworzenie państwowych funduszy.
Już po uruchomieniu kopalni Reden – pełniący od 1779 r. funkcję Dyrektora Wyższego Urzędu Górniczego we Wrocławiu, wydał zarządzenie dotyczące umundurowania nadzoru górniczego, które obowiązywało w kopalniach ówczesnego Śląska. Zarządzenie było uzupełnione kolorowymi rysunkami instruktażowymi, z których wynika, że wiodącymi kolorami był biały i czarny z dodatkami czerwonego.
Podstawową ubioru galowego urzędników nadzoru górniczego był pod koniec XVIII wieku rodzaj fraka z kołnierzem o szerokich klapach, wysoko postawionym na kształt „stójki” munduru żołnierskiego lub wyłożonym płasko na ramiona, z halsztukiem na szyi a czasem z żabotem. Do munduru noszono koszulę i spodnie – obcisłe culotte, z krótkimi nogawkami z boku rozciętymi i zapinanymi pod kolanami na guziki lub sprzączkę a na stopach obuwie do kostek ozdobione klamrami lub sprzączkami, albo buty z wysokimi do kolan cholewami.
Uzupełnieniem stroju był kapelusz dwurożny (bikorn) lub tzw. czako – sztywny, cylindryczny z płaskim dnem ozdobiony pióropuszem. W ręce noszono ozdobny czekanik a najwyżsi rangą również szable u pasa. Na początku istnienia Friedrichsgrube do Tarnowskich Gór Reden sprowadził doświadczonych górników z Saksonii; to ich rolę grają w pochodzie mężczyźni noszący zielone czaka. Kopalnia wg wielu zakończyła działalność w Tarnowskich Górach w 1903 r.
